Zwykle celem do osiągnięcia był niespotykany efekt danego zabytku egipskich świątyni, opartych na załamaniu głównej osi budowli. Zbudowana kaplica przez Totmesa, miała swój sens i znaczenie. Ustawiona wzdłuż brzegu Nilu świątynia w Luksorze zwana była kaplicą Nowego Roku, stanowiącą duże znaczenie dla kompleksu świątyń w Karnaku. Służyła jako etap wędrówek Amona po Nilu, w pierwszy dzień każdego nowego roku, dlatego posiadała warte rzeczy pomieszczenia dla przyjęcia barek boga, jego żony i syna. Architektura w Karnaku i Luksoru zaistniała dzięki faraonowi, którym był Amenhotep III. Traktowany jako władca, nadawał niezwykły charakter monumentalny, który widoczny jest na obydwóch brzegach rzeki. W Luksorze chciano realizować plan nowego założenia architektury sakralnej, co Amenhotep potrafił wyrażając nieraz zgodę na całkowite zdemolowanie wznoszącej się na tym miejscu świątyni z piaskowca z XII dynastii i na użycie z niej materiałów do konstrukcji nowej budowli. Budowniczym, realizującym projekty królewskie architektury w Luksorze, był słynny architekt i nadzorca wszystkich budowlanych prac królewskich Amenhotep syn Hapu. Sukcesem jego było założenie świątyni Chonsu w Karnaku. Amenhotep był twórcą kanonu sakralnej budowli egipskiej, oraz świątyni grobowej na zachodnim brzegu Nilu.