Polskie prawo nie definiuje w sposób jednoznaczny pojęcia nieruchomości, a i same definicje pojawiają się zarówno w kodeksie cywilnym, jak i w Ustawie o księgach wieczystych i hipotece. I tak najważniejszym rodzajem nieruchomości jest nieruchomość gruntowa, kolejna to nieruchomość budynkowa, czyli budynek związany z jakąś konkretną działką czyli gruntem, oraz wydzielona część budynku, zatem tutaj kwalifikują się wszystkie mieszkania. Każdy z rodzajów nieruchomości charakteryzuje się tym, że jest oddzielnym fragmentem, do którego jest ustalone prawo własności. Już same nieruchomości gruntowe można podzielić na kilka kategorii, ponieważ zalicza się tutaj także grunty rolne czy leśne. Nieruchomości lokalowe, czyli mieszkania, nie wymagają specjalnego doprecyzowania, a ich stan prawny podlega pod ustawę o własności lokali. Warto zaznaczyć, że aby cudzoziemiec został właścicielem nieruchomości w Polsce (za wyjątkiem mieszkania), zgodę na taki zakup musi podjąć ministerstwo spraw wewnętrznych i administracji. W przypadku mieszkań w blokach często także własnością mogą być komórki czy piwnice, a nawet garaże. Właściciel nieruchomości lokalowej często jest także współwłaścicielem części wspólnych nieruchomości. Jest także ciekawa pozostałość po Kodeksie Napoleona, który wprowadzał prawo do piętra budynku, zatem na tej podstawie mogą się także pojawiać prawa właścicielskie do określonych nieruchomości.
Nieruchomości w polskim prawie
